VEFA İNSANA YAKIŞAN YÜCE BİR ERDEMDİR

Vefa, dostlukta ve muhabbette sebat etme, sevgide, saygıda süreklilik gösterme, bağlılık duymadır.Verilen sözü, her ne pahasına olursa olsun yerine getirme, elinde olmayan sebeplerden dolayı yerine getiremediğinde derin üzüntü duyma, mahcup olma anlamına gelir. Buradan hareketle yapılan iyiliğin, gösterilen sevginin ve saygının karşısında bir minnet duygusu hissetmek gerekir. Bu duyguya vefa denir. Bu tavır ve hareketlerin aksi de ‘’vefasızlık’’ olarak kabul edilir. Vefa, insana yakışan manevi bir sıfattır.

Vefa kimlere gösterilir?

Allah’a vefa, peygamberlere vefa, ana babaya vefa, arkadaşlarımıza vefa…

Allah’ıâlemleri yaratan olarak inanmak, iman etmek, kul olduğumuzun farkında olup kulluk vazifelerini O’nun rızasına uygun yerine getirmeye çalışmak, yerine getirmek Allah-ı Teâla’ya vefadır. Burada kul olarak teslimiyet önem arz eder. Dil ile ikrar kalp ile tasdik de gerekir.

  Allah’a karşı vefadan sonra en ulvi ve en gerekli vefa, Âlemlerin Efendisi olan Hazret-i Peygamber’e (SAV) olan vefadır. ‘’Ben, beni seven ümmetimi almadan cennete girmem.’’ diyen Efendimizin Sünnet-i Seniyyesi’nitatbik etmek vefa borcumuzu yerine getirmektir.

Var olmamızın sebebi olan ana babamıza olan vefamız ise evlatlık borcumuzdur. Bizi büyüten, besleyen ana ve babamızı her daim olması gerektiği gibi, ayrıca yaşlandıklarında  bakmak, ilgilenmek vefa borcumuzdur. Ana baba hakkı, üzerinde en çok durulan hususlardandır. Onlara güzel söz ve ikram vefa borcumuzdur. Kuran’ı- Kerim’de Allah’a ibadetten sonra ana babaya sevgi, hoşgörü ve hizmet telkin edilmektedir.

Kardeşlerimize, eşimize, dostumuza, akrabalarımıza, komşularımıza ve arkadaşlarımıza vefa hayatımızın bir parçasıdır.  İnsan hayatını manevi yönden kuvvetlendiren bu yüce duygunun, artık günümüzde yok olmaya mahkûm olduğu herkes tarafından bilinmektedir.

Vefanın zıttı vefasızlık artık her yerde kol gezmektedir. Bu erdemi yok eden sebepler nelerdir?

Menfaat odaklı bakış açısı bu erdemin zehridir. Menfi ilişkilergünü birlik ilişkileri doğurmaktadır. Hızla akan zaman içerisinde insanlar, işlerini bir an önce bitirip diğerişe geçme düşüncesiyle, bir öncekini çoktan unutuyor, olmalarıdır. Akabinde yeni işi için işine yarayacak kişiye veya kişilere odaklanmalarıdır.İçinde bu duyguyu taşıyan kimseler de gördükleri vefasızlık karşısında zamanlabu duyguyu bertaraf etmektedirler. Buradan hareketle toplumda herkesin iyisi ben miyim?Ben enayi miyim, gibi anlayışlar hızla yayılmaktadır. İnsanlara bu duyguyu yaşatan ana sebeplerde; doğruluğun, sebatın, sevginin sadakatin, muhabbetin insanı insan yapan değerlerin kabul görmemeye başlamasıdır. Aslında vefasızlık gösteren kimseler gördükleri vefasızlık karşısında üzülmektedirler. Kendileri de başka kişilere vefasızlık gösterdiklerinde gösterdiği vefasızlığın gördüğü vefasızlığın rövanşı gibi düşünerek duygularını nötrlemektedirler. Bu aslında bir nevi vicdanı rahatlatma yöntemidir.

Bizim gibi toplumların bu erdemi koruma, yaygınlaştırma ve nesilden nesle aktarma misyonu vardır. Okullarımızda üzerinde hassasiyetle durulması gereken bir konudur. Gençliğe bu duygunun hazzını yaşatmamız gerekmektedir. Bizi ayakta tutan vefa gibi yüce değerlerimizin  görmezden gelinmesi;toplumumuzdahissiyatın zayıflamasına, ilişkilerin köhneleşmesine, insanların robotlaşmasına, manevi yönden yok olmamıza sebep olur. Sevgiden, saygıdan, hoşgörüden uzaklaşan, muhabbet yoksunu, sadakatsiz,vefasıztoplumlar dağılmaya mahkûmdur. Bir toplumu ayakta tutan değerleridir. En kıymetli hazinemizin toplumsal değerlerimiz olduğu hiçbir zaman unutulmamalıdır.

VEFA, BİR İNSANA YAKIŞAN YÜCE BİR ERDEMDİR.

                                                                                 Melahat CANBAZ