YÜZLEŞME

- Karanlık çok karanlık bir gecede gözlerinizi kapatıp hiç geçmişi düşündünüz mü? Karanlığın içinde kapanan gözleriniz daha da karanlık bir ortam yerine ta başlangıca varoluşunuza kendinize döndürdü mü sizi? Çocukluğunuzu, hayallerinizi, umutlarımızı koyup bir kefeye hiç bugününüzle tarttınız mı?

Neresindesiniz hayallerinizin? Hayal ettiğinizle vardığınız nokta aynı yer mi acaba? Ben hep düşünüyorum bunları ve her düşündüğümde zamanı yatırıp dizlerime bir asır uyutmak istiyorum.

Çünkü görüyorum her geçen zamanın beni benliğimden hayallerimden  çok daha uzağa alıp götürdüğünü. Mesela gecelerde uykularımı süsleyen hayallerim rüyalarım vardı benim. Şimdi yerini uykularımı bölen kaygılarım aldı. Yada bir misket başına kopan kavgalardı en büyük ciddiyetim, gece yarıları oynanan saklanbaçlarda ağaç tepelerinde bulunmamaktı en büyük hedefim. Ne olacaksın sorularına hiç tereddütsüz yapıştırdığım doktorluk nerede mesela? Şimdi ben nerdeyim?

Zamanın içinde bir yolcuyum kesin ve bulunduğum durak şimdi. Geçmişten bugüne bu yolda kimleri tanıdım düşünüyorum. Düşünüyorum hayat senaryomun yüzleri silik isimleri unutulmuş aktörlerini. Bilmeden fark etmeden hayatıma dokunan yoluma yoldaş olan herkesi düşünüyorum.

Kötülüğü yada iyiliği ile bana ruhuma şekil veren herkesi düşünüyorum. Sonra kalkıp yeniden bakıyorum aynaya en derinlerden çıkarıp benliğime, sırlarıma, kim olduğuma bakıyorum. Tanıyamıyorum...